تاریخ نادری

                        
تاریخ نادری اثری تاریخی است که شرح حال سیاسی و نظامی نادرشاه است که در سال 1688 متولد شد و در دهه 1720 در ایران به قدرت رسید. او در سال 1736 شاه شد. (این اثر با اشاره به تاریخ مشهور چنگیزخان که نادرشاه او را تحسین می کرد به جهانگشای نادیری نیز معروف است.) نادرشاه به عنوان یک جنگجوی نظامی معروف به خاطر لشکرکشی هایش در ایران، افغانستان، شناخته می شود. شمال هند و آسیای مرکزی. او در ژوئن 1747 توسط افسران خود ترور شد. نام نویسنده این اثر، محمدمهدی منشی بن محمد نصیر (همچنین با نام مهدی خان استرآبادی) در صفحه چهار آمده است. مهدی خان منشی دربار، مورخ و از معتمدان نزدیک نادرشاه بود که در بسیاری از لشکرکشی‌های نادرشاه او را همراهی می‌کرد، بنابراین این اثر منبع تاریخی مهمی است. این نسخه خطی به ترتیب زمانی تنظیم شده است و حدود 100 رویداد نظامی و سیاسی را بازگو می کند. صفحات مقدماتی شامل پیشگفتاری است که به تشریح تحولات سیاسی در ایران و قندهار (یا قندهار) می‌پردازد که به حمله افغان‌ها به ایران در سال 1722 و ظهور نادرشاه به‌عنوان حاکمی که با افغان‌ها و دیگر دشمنان مقابله می‌کرد و در نهایت شکست می‌خورد، انجامید. نسخه خطی ناقص است و کاتب پس از اتمام چند سطر از بخش ماقبل آخر اثر «در پایان [نادرشاه] و نحوه قتل او...» در وسط جمله متوقف شده است. تقریباً تمام این بخش ماقبل آخر (وقایع سال های پایانی ظالمانه و خونین سلطنت نادر) و بخش پایانی (درباره حکومت علیقلی خان و ابراهیم خان، برادرزاده های نادر، که هر یک برای مدت کوتاهی پس از ترور، تاج و تخت را به عهده داشتند. عمویشان) از این رو در نسخه خطی وجود ندارد. بخش های گم شده تقریباً با شش صفحه متن مطابقت دارد. نگارنده به شیوه‌ای که در تاریخ نگاری درباری ایرانی رایج است، در سراسر برقراری نظم، برقراری عدالت و شکست دشمنان دولت تأکید می‌کند. اشعار و آیات مختلفی از قرآن در سراسر متن آمده است. نسخه خطی با یک دست و به خط نستعلیق یکنواخت، خط فارسی خوشنویسی شده است. همه وقایعی که بازگو می‌شوند، عنوانی دارند. اولین کلمه هر صفحه دیگر به عنوان یک کلمه کلیدی در حاشیه پایین صفحه قبل تکرار می شود تا از ترتیب صحیح صفحات قبل از صحافی اطمینان حاصل شود، همانطور که در ایران و جاهای دیگر رایج بود.